dyskurs - 2013.06.04
Siwy i Siakti powstanie - Prasianti i Prakanti
Zanim Bóg zaczął stwarzanie podzielił się na pół. To Siwy i Siakti powstanie. Kim Siwa i Siakti są? Są jednym i tym samym Bogiem. Tak samo z Paramdżoti wyszli. A jednak przyjęli różne role. Jak? Czy była przesłanka kto zagra rolę męską a kto żeńską? Jak wymyślić te role nie mając świata jeszcze i wymogów, które świat stawia. Dlaczego natura kobiety jest taka? A dlaczego mężczyzny inna? Czy to maski Boga, czy może boska sobie zadana prowokacja na najwyższym pierwotnym poziomie? Ludzie pospolici widzą co pospolite, naukowcy co biologiczne, nie o to mi chodzi rzecz jasna, by zajmować się tym co wtórne i nabyte.Wymyślić świat można na wiele sposobów. Taki lub inny, podwodny, naziemny powietrzny. Może w plazmie, też czemu nie i na słońcu jest życie, jednak co boskiego a nie nabytego, co z Prawdy a nie dostosowania jest odmiennego w kobiecie i mężczyźnie? Siwa i Siakti są tak samo Bogiem, a jednak inaczej to pokazują. Za tym co każdy człowiek pokazuje są jego cechy charakteru. To one decydują jak się każdy przejawia. Czy to różni Siwę od Siakti. Są tacy sami, charakter jednaki a jednak coś ich odróżniło. Ich boski charakter to Prawdziwa Natura Boga i jest jedna i ta sama we wszystkim, a u ludzi przykryta iluzjami wtórnymi, pieczołowicie żywotami gromadzonymi, które te różnice tylko pogłębiają.
A u Siwy? A u Siakti? Tu iluzji nie ma, w czym więc jest ich różnica? Siwa jest archetypem doskonałego faceta, a Siakti doskonałej kobiety. Siwa daje męskość mężczyźnie i wszelkie potrzebne po temu cnoty a kobiecie Siakti. Jakże odmienne są te natury, choć... Bogiem są tym samym. Jak więc jedna połowa Boga odważnym Siwą się stała a druga delikatną Siakti? Dziś już wiem, po latach dociekania, gdzie pierwsza rysa się pojawiła a za nią lawina różnic dalszych popłynęła. Nie łatwo to dociec, bowiem i Siwa i Siakti mają tylko jedną podstawę działania: Prawdziwą Naturę Boga.
Siwa był pierwszy, lecz nie pierwszy przed Siakti, a pierwszy w działaniu i Jako Bóg postąpił jak Bóg we swej najwyższej cnocie postępuje, gdy ujrzy drugą istotę. Ujrzał więc tę drugą istotę i dał jej siebie, wszystko całkowicie. Co pozostało to Czysta Świadomość, co zmienić się już nie może, co ani dane ani zabrane i stał się Nirwaną, bez ruchu nie mającym niczego najwyższym spokojem czyli Prasianti. Tak stał się Siwa, Świadomość Najwyższa, Bóg w świadka stanie.
Bóg w drugiej swej połowie też postąpił jak Bóg, lecz musiał przyjąć, bo sam nie zdążył się dać pierwszemu wyrzekając się siebie bez reszty aż do nieistnienia. To co jedynie teraz uczynić może to zadbać o to co dane, uczynić pomyślnym na boski sposób i znaleźć sposób, by oddać to wszystko wraz z sobą tak, by przyjęte było przez pierwsze jako cenne i przyjęcia warte. I tak stała się Najwyższą Wartością, Najgłębszą Miłością, Niezrównanym Pięknem czyli Prakanti, czyli Bogiem w stanie działania. Siwa i Siakti, Boski Ojciec i Boska Matka. Cała reszta stworzenia to jedynie skutki ich boskiej relacji.
Mówi się, że dusza płci nie ma, ale Prasianti i Prakanti to nie płeć! A w tym właśnie pomiędzy Siwą i Siakti różnica jest! Jeśli dusza prawdziwie stanie się czystą, to obie te natury jako jedno będzie mieć. Kiedy się odda, siebie wyrzeknie, to ujawni się jako Prasianti duszy postać. Kiedy zaś otrzyma to jako Prakanti przejawi się. Czysta, odwieczna, boska Prawdziwa Natura, tylko to rzeczywistego jest w obu!
Swami P. SaiSiwa
